In St.-Jozef-Olen vormt de Leemanslaan samen met de Koperstraat, Radiumstraat, Zandstraat en een deel van de Kasteelstraat en Watertorenstraat de zogenaamde 'Olense Cité' of het 'Koperen Dorp' dat ontstaan is voor de werknemers van Union Minière.
Toen Jozef Leemans begon met de bouw van de eerste fabriekshallen, stelde zich al snel een huisvestingsprobleem voor zijn arbeiders. De enige oplossing was zelf voor de nodige woningen te zorgen. Er waren drie woonwijken:
- woningen voor het kaderpersoneel (Leemanslaan)
- woningen voor de meestergasten (Watertorenstraat)
- woningen voor bedienden en arbeiders (Koper-, Radium- en Zandstraat)
De Olense Cité was in die tijd het voorbeeld van sociale woningbouw: bakstenen huizen met pannendak, stromend water, elektriciteit en ruimte voor een moestuin en fruitbomen. Een groentetuin zorgde niet alleen voor vermaak bij de arbeiders, maar hield hen ook weg van de cafés.
Walter van den Broeck werd er in de Koperstraat 45 geboren. In zijn boek beschreef hij het leven in ‘het Koperen dorp’ en haar bewoners, bij wie liefde, solidariteit en samenhorigheid hoog in het vaandel stonden.
Verschillende Olense wandelingen kruisen de Olense Cité.
