Walk of fame (1 km)

Inhoud

Ontdek legendarische dorpsfiguren en waardevolle gebouwen in Olen-Centrum.

  • Vertrekpunt: gemeentehuis Olen, Dorp 1
  • Afstand: 1 km
  • Route: maak een wandeling rond het plein en stop bij de bijzondere huisnummers

Walk of fame (1 km).gpx1,3 Kb(gpx)

Brochure walk of fame3,2 Mb(pdf)

Vertrekpunt: dorp 1

Dorpsplein

Het dorpsplein van Olen is één van de fraaiste en merkwaardigste van de Kempen omdat de karakteristieke vorm en het uitzicht tot op heden bewaard bleven. Het plein werd in 1801 met 60 inheemse linden beplant om zo de uitheemse eik, die door de Fransen als vrijheidsboom was geplant, te vervangen.

In de 19de eeuw zorgde het gemeentebestuur ervoor dat het dorpsplein ongeschonden bleef. Zo werd in 1907 de stoomtram buiten de dorpskern gehouden zodat de bomen niet zouden verstikken.

Tijdens de 20ste eeuw hadden er enkele ingrijpende veranderingen plaats: de oude dorpsschool voor het gemeentehuis verdween in 1936 en in de jaren 50 werden ook enkele oude herbergen afgebroken. In 1975 werd het plein heringericht met rustbanken, sierverlichting, nieuwe betegeling en aanplantingen.

In 1978 werd de pottenfontein ingehuldigd. De fontein bestaat uit drie koperen potten die werden ontworpen en vervaardigd door het personeel van Union Minière (nu: Umicore). Ze symboliseren de bezoeken van Keizer Karel aan Olen zoals het verteld wordt in de legende van de pot met de drie oren. Deze legende is wellicht de meest bekende en maakt dat Olen tot ver buiten de landsgrenzen bekend is.

Gemeentehuis

  • Oorspronkelijk, in 1744, had het gemeentehuis de functie van schepenbank. 
  • Vanaf de Belgische onafhankelijkheid in 1830 vergadert hier de gemeenteraad. 
  • Tot in de jaren 50 werd een deel van het gemeentehuis gebruikt als woonst voor de veldwachter of iemand van het gemeentepersoneel. 
  • In 1976 werd het gemeentehuis gerenoveerd en uitgebreid.

Dorp 7: Modest Hemelen, hoefsmid en fietsenfabrikant

  • In huis nummer 7 woonde Modest Van Hemelen (°Olen, 3 december 1893, overleden te Olen op 3 januari 1979). Hij was de zoon van Jan Van Hemelen die gehuwd was met Josefien Vetters. 
  • Jan was hoefsmid op het dorpsplein en overleed op 48-jarige leeftijd. Modest, toen 15 jaar, was de oudste zoon en hij moest het bedrijf voortzetten, samen met een knecht. Modest huwde in 1923 met Maria Janssens. 
  • In het gezin werden negen kinderen geboren. Tot 1945 was Modest hoefsmid-fietsenmaker en schakelde daarna over op de verkoop van fietsen. 
  • In 1951 verhuisde hij van het dorpsplein naar de woning van dokter Tubbax waar hij een rijwielfabriek opstartte. Weldra was deze ruimte ook te klein en in 1970 bouwden zijn zonen de fabriek Norta aan de Stadsestraat. 

Dorp 13: Jan De Bie, dokter en burgemeester

  • Op het huidige nummer 13 woonde dokter Jan De Bie. Hij werd geboren in Herentals op 10 oktober 1781 als enige zoon van bakker Marcel De Bie en Anna Goolaerts. Hij trouwde met Anna Catharina Coppens en verhuisde in 1804 naar Olen. 
  • Het gezin telde drie kinderen van wie er twee zeer jong stierven. Ook zijn echtgenote stierf op de leeftijd van 34 jaar. Dokter De Bie hertrouwde met Anna Elisabeth Heyns met wie hij nog drie kinderen kreeg.
  • Jan was de eerste rechtstreeks verkozen burgemeester van Olen in het onafhankelijk België. Hij was burgemeester van 1830 tot 1842 en had destijds grote plannen. Hij vernieuwde de school in het Dorp en in Gerheiden. De pastorie die gedeeltelijk door een brand was vernield, liet hij weer opbouwen.
  • Hij stierf in Olen op 14 augustus 1842. Na zijn overlijden vestigde zich hier in 1889 dokter Eugeen Luyckx, later eveneens burgemeester.

Dorp 14: Edmond Vetters, bakker en herbergier

  • Op nummer 14 ‘In de Pot van Keizer Karel’ woonde Edmond Vetters. Hij was de zoon van Remi Vetters en Fien Laenen die de trotse bezitters waren van ‘De Pot’. Mon zette de zaak van zijn ouders voort als herbergier en bakker.
  • Mon (˚Olen, 1 juli 1901, gestorven te Olen op 14 oktober 1977) huwde met Emma Janssens. Het gezin kreeg zeven kinderen. De oudste zes waren meisjes en het zevende kind was een zoon, Jan. 
  • Jan trouwde met Monique Wellens en zij baatten de alomgekende herberg ‘Het Groene Hofke’ (nu ‘De Pot Van Keizer Karel’) verder uit. Jan overleed in 1995.
  • Mon was een zeer gekende figuur. Vaak galmde de muziek door de gelagzaal. Om de stemming erin te houden, greep hij naar zijn trombone en begeleidde hij de feestvierders met zijn instrument.
  • Mon zorgde er ook voor dat de pot met drie oren nooit uit de actualiteit verdween. Tijdens de mobilisatie namen soldaten de pot zelfs mee naar Antwerpen. De legeroverste bezorgde hen een passende straf. Ook gebeurde het meermaals dat studenten de pot ontvreemdden. Dan kwam de cafébaas zelf op tv meewarig vertellen hoe erg hij het vond dat zijn erfstuk ontvreemd was. Tot op vandaag blijft de pot een veelbesproken voorwerp.
  • Wandel een beetje verder tot aan ‘De Driekantige boeren van Olen’. Deze beeldengroep werd op 6 augustus 2000 onthuld naar aanleiding van het Keizer Kareljaar. De beelden zijn gemaakt door de Olense kunstenaar Jos Wouters en beelden enkele Olense legendes en sagen uit. Zij vereeuwigen de bevrijdende humor die zo typisch is voor deze keizerlijke’ vertelsels.

Dorp 18 

  • Op Dorp 18 staat de pastorie, een beschermd gebouw. De huidige pastorie werd gebouwd in 1769. Vroeger stond op deze plaats een pastoorswoning. tot 2001 woonde een pastoor in deze norbertijnenpastorie met vest en een prachtige boomgaard.
  • Steek nu de straat over aan het zebrapad. 
  • In 1994 maakte lokale kunstenaar Jos Wouters voor de viering van het duizendjarig bestaan van Olen het Milleniummonument. Het stelt een gezin voor en symboliseert de familie als basis van onze samenleving. Oorspronkelijk werd het onder de linden op het dorpsplein geplaatst. In 2001 werd het beeld verwijderd en in 2003 teruggeplaatst op het pleintje over de pastorie. 

Dorp 32: Jozef Tubbax, dokter en burgemeester

  • Aan huis nummer 32 bereik je de woning van dokter Maximiliaan Jozef Tubbax. Hij was burgemeester van Olen van 1927 tot zijn overlijden in 1935. Hij werd opgevolgd door dokter Robrechts die in 1936 benoemd werd buiten de raad.
  • M.J. Tubbax werd geboren in Zoerle-Parwijs op 4 oktober 1875 en overleed in Olen op 27 december 1935. Hij trouwde in 1936 met Maria J.S. Maes. Het gezin telde twee kinderen: August en Jozef. 
    August Tubbax werd van 1965 tot 1970 eveneens burgemeester van Olen.
  • Tijdens het burgemeesterschap van M.J. Tubbax werden de elektrische aansluitingen in de gemeente uitgebreid, werden nieuwe schoollokalen gebouwd in de Drogebroodstraat en werd een fietspad van St.-Jozef-Olen tot Noorderwijk aangelegd.

Dorp 33: August Vetters, groothandelaar

  • De volgende bekende Olenaar woonde in huis nummer 33. Deze woning werd in 1926 gebouwd door August Vetters. Hij was de zoon van Remi Vetters en Delfien Laenen. Hij werd geboren in Olen op 10 februari 1893 en overleed in Lier op 1 januari 1953. Hij trouwde met Stefanie Meeusen. Het gezin telde 14 kinderen.
  • August Vetters begon hier met een groothandel in koloniale waren. De zaak floreerde in de periode voor WOII. De handelaar reed met verscheidene bestelwagens. Hij was de verdeler van de AXA-boter en later van het ‘Olens Boerke’.
  • Hij was gemeenteraadslid van 1939 tot 1945. Na de bevrijding in 1945 verhuisde Gust Vetters met zijn talrijk gezin naar Antwerpen.

Dorp 34: Achiel Robrechts, dokter en burgemeester 

  • Deze villa werd in 1942 gebouwd in opdracht van dokter Achiel Robrechts.
  • Achiel werd geboren in Veerle op 14 mei 1910 en overleed op 1 mei 1992. Hij was gehuwd met Gabriëlle Andries.
  • Dokter Robrechts werd benoemd tot burgemeester van Olen in 1936. Hij was pas afgestudeerd als dokter in de geneeskunde. Als burgemeester maakte hij de moeilijke oorlogsjaren mee en hij bleef 28 jaar burgemeester tot 1964. 
  • Deze burgemeester heeft onder andere mee gezorgd voor de verbindingsweg St.-Jozef-Watertorenstraat-Herentals, de planning van de nieuwe pastorie in Achter-Olen, de schenking van de dorpspomp aan het provinciaal domein Bokrijk, de aankoop van drie woningen op het dorpsplein (nu parking) en de onteigening voor de industriezone.

Dorp 39: Alfons Leemans, herbergier 

  • In nummer 39 woonde Alfons Leemans, geboren in Tielen op 27 juni 1897. Hij trouwde met Angèle Heylen.
  • Alfons was herbergier in Olen en tevens lid van de weerstand. Hij werd op 29 december 1942 samen met zijn echtgenote en verschillende weerstanders, waaronder Alfons Gepts, Leopold Slootmans en Jozef Geukens, aangehouden en overgebracht naar de Begijnenstraat in Antwerpen. 
  • Zijn vrouw Angèle mocht na enkele maanden terug naar huis. Alfons werd van Antwerpen gedeporteerd naar Duitsland en stierf in Poppenweiler (Duitsland) op 19 april 1944.

Dorp 46: Karel Wagemans, diamantslijper en herbergier 

  • In de Zwarte Stier (huisnummer 46) woonde vanaf 1932 Karel Wagemans, alias Keule Zeel. Karel werd geboren in Olen op 13 december 1895 en overleed in Geel op 25 oktober 1969. Hij trouwde met Pauline De Mey.
  • Keule Zeel was de zoon van Denis Wagemans, bekend als de zeeldraaier in Olen. Vandaar de bijnaam ‘Zeel’. Karel was diamantslijper en tevens de schalkse herbergier die samen met zijn echtgenote Pauline de gekende herberg ‘In de Ster’ openhield. Bij de viering van het 150-jarig bestaan van de jaarmarkt veranderde hij de naam van de herberg en werd het ‘De Zwarte Stier’.
  • Keule Zeel verhuisde in 1958 naar zijn werkplaats, de diamantslijperij op Dorp 25. Meer dan 30 jaar lang was Karel de olijke herbergier van ‘Het oud gekend huis met de pot van Keizer Karel’.

Dorp 52: Karel Peeters, handelaar 

  • Je wandeling rond de eeuwenoude linden eindigt op de plaats waar de laatste dorpswinkel in 2004 sloot: bij Gust van Keule Baas (nummer 52). Hier woonde Karel Peeters alias Keule Baas.
  • Hij werd geboren in Olen op 4 april 1902 en overleed op 1 mei 1992. Hij trouwde met Berthilia Van Eynde.
  • Keule Baas was een gekende Olenaar die met paard en kar in de omliggende dorpen rondtrok om fruit en groenten te verkopen. En hoe kwam Karel aan zijn bijnaam? Zijn vader was van Noorderwijk en huwde met Justine Aerts. Zij vestigden zich naast het gemeentehuis en hij werd de nieuwe Baas (cafébaas) genoemd. Zo werd de zoon eveneens Baas genoemd.
  • Hij was de schalkse Olenaar die menig kind op weg naar school met zijn fratsen bekoorde. Hij was een gekend muzikant-trommelaar bij de fanfare en zelfs bij een bezoek aan de vergadering van de Olense Heemkring zong hij op tachtigjarige leeftijd nog het ganse Belgische volkslied.